วันพุธที่ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2550



ภัยการโดนป้ายยา สู่ขบวนการค้าหญิง
เกร็ดเตือนภัยผู้หญิง
ในสังคมภัยการโดนป้ายยา สู่ขบวนการค้าหญิง
เมื่อเย็นวันหนึ่ง
นักศึกษามหาวิทยาลัยรามคำแหง ปีที่ 1 หลังจากที่เดินทางไปเรียนตามปกติ ที่วิทยาเขตบางนา และเมื่อเลิกเรียน 4 โมงเย็นแล้วได้บอกกับครอบครัวว่าจะไปที่บ้านญาติที่จังหวัดระยอง แต่เมื่อทางครอบครัวติดต่อไปยังบ้านญาติก็ไม่เห็น มาถึง มือถือก็ติดต่อไม่ได้ เมื่อน้องศร (นามสมมุติ) ขึ้นรถทัวร์จันทบุรี ด้วยที่ตัวเองคิดว่ารถจันทบุรีจะผ่านระยอง การขึ้นรถผิดครั้งนี้ส่งผลการเปลี่ยนแปลงแก่ตนเองทันที เมื่อนั่งรถไปได้สักพัก ผ่านอำเภอแกลง จ.จันทบุรีแล้ว น้องศร คิดเลยว่านั่งรถผิดแน่นอน เพราะรถจะเข้าจันทบุรีอยู่แล้ว เลยตัดสินใจลงจากรถเพื่อ นั่งรถกลับ แล้วมีผู้หญิง 2 คน แต่งตัวดี เดินลงตามน้องศรมาด้วย และเข้ามาคุยกับน้องศรเพื่อตีสนิท และเริ่มพูคุยว่าผู้หญิง 2 คนนั้น : น้องจะไปไหนน้องศร : จะไประยองผู้หญิง 2 คนนั้น : เออ ดีเลย พี่ก็จะไประยองเหมือนกัน เราเหมารถกันดีมั๊ย คนละ 100 บาท ทั้งหมด คง 300 บาท และน้องศรก็ตอบตกลงไปด้วยกัน หลังจากที่ขึ้นรถไปด้วยกันนั้น น้องศรก็ไม่รู้สึกตัวอีกเลย มารู้อีกทีเมื่อตัวเองต้องอยู่ในห้องมืดแล้ว และน้องศร ก็นั่งลำดับ เหตุการณ์ ได้ว่า ตัวเองเหมือนมีความรู้สึกโดนยามาป้าย และเคริ้มไป แต่ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าหลับหรือเปล่า เพราะไม่รู้สึกตัวอะไรเลย ซึ่งน้องศรมารู้ภายหลังว่า เมื่อตัวเองได้ออกมาจากห้องมืดนั้น โดยผู้หญิง 2 คนนั้นให้น้องศรออกมาข้องนอก เพื่อมาให้นายทุนดูตัว (มารู้ภายหลัง ว่านายทุน) ซึ่งทำให้รู้ว่าตัวเองอยู่ในสวนยางลึก เป็นป่าทึบ ที่ ห่างไกลจากชุมชน และบ้านคนมาก แต่น้องศรก็รู้ว่าอยู่ใน จ. จันทบุรีในคืนวันนั้น น้องศร ได้ยินผู้หญิง 2 คนนี้ พูดกันว่า ผู้หญิงที่กักตัวไว้ที่นี่ อีก 5 คนนั้น จะส่งไปขายมาเลย์ เร็วๆนี้ ทำให้น้องศรหยุดคิดว่า นอกจากตนแล้ว ยังมีผู้หญิงที่ตกสภาพตนอีก 5 คนเลยเหรอ ส่งขายมาเลย์ คือจุดหมายของชีวิตเหรอ ตอนนั้นน้องศรเครียดมาก และคิดจะฆ่าตัวตายเมื่อต้องรู้ชะตาชีวิตว่าจะไปมาเลย์ และต้องทำอะไร เมื่อเช้าของอีกวัน น้องศรคิดตลอดเวลา ว่า หนี หนีแล้วจะหนีออกยังงัยล่ะ คือคำถามของน้องศรที่นั่งถามตัวเองอยู่ แต่โอกาสก็มาถึงน้องศร เมื่อวันนั้นผู้หญิง 2 คนนั้นไม่อยู่ และลืมล็อคกุญแจห้อง น้องศร ได้โอกาสแล้ววิ่งหนีอย่างไม่คิดชีวิต วิ่งแบบไม่หันกลับไปมองข้างหลัง จุดหมายอย่างเดียว คือ ถนนใหญ่ เพื่อหารถกลับ และน้องศรก็นั่งรถจันทบุรี – ระยอง เพื่อไประยอง และหลังจากนั้นมีการติดต่อให้แม่และครอบครัวไปรับที่ระยอง ตอนนี้สภาพจิตใจยังแย่มาก อาการหวาดกลัว และระแวงทุกอย่างที่พบเห็น และไม่กล้าออกนอกบ้านเลยจากคำพูดของน้องศร ว่า : แก็งนี้ เป็นแก็งที่ลักพาตัวผู้หญิงไปขายเพื่อค้าประเวณี แน่นอน และจะใช้วิธีผู้หญิง 2 คน แต่งตัวดี เข้ามาตีสนิท และเป็นขบวนการที่นำยามาป้าย (ยังไม่มีคำตอบว่ายาอะไร ที่มาป้าย) แล้วผู้หญิง อีก 5 คนที่ติดอยู่ที่นั่นละ จะมีชีวิตยังงัย แล้วมีผู้หญิงอีกมากมายเท่าไรที่โดนกรณีอย่างนี้ นี่คือ .... ต้นเหตุอีกสาเหตุหนึ่ง ที่เป็นสาเหตุให้คนหายในปัจุจบันนี้ ที่ทางศูนย์ข้อมูลคนหายรับรื่องมา และเรื่องนี้คือเรื่องจริงที่เกิดขึ้นในสังคมเรา

ไม่มีความคิดเห็น: